PENDERAAN KANAK-KANAK (ESEI PA)

PUNCA DAN KESAN

           Penderaan kanak-kanak merujuk kepada penderaan secara fizikal, emosi, seksual, kecuaian dan pengabaian terhadap kanak-kanak. Laporan media tempatan mengatakan terdapat hampir 1,500 kes dera berlaku di Malaysia sejak Januari sehingga Jun 2016. Persoalannya, mengapa kes penderaan kanak-kanak masih sukar dibendung dan apakah kesan kepada mangsa dan keluarga?

       Salah satu punca kes penderaan kanak-kanak sukar dibendung termasuklah masalah kekeluargaan seperti  krisis kewangan. Perbelanjaan anak-anak dianggap membebankan lagi masalah mereka. Masalah rumah tangga yang tercetus menyebabkan ibu bapa hilang kewarasan akibat tekanan emosi . Tanpa pertimbangan yang wajar mereka menjadikan si kecil sebagai tempat untuk melepaskan perasaan geram mereka.

          Selain itu, latar belakang keluarga asal yang dibesarkan dengan kekerasan menyumbang kepada kes penderaan kanak-kanak. Ibu bapa yang berasal daripada keluarga yang tegas beranggapan kekerasan ialah cara terbaik untuk mengasuh kanak-kanak.  Ibu bapa memukul anak-anak yang melakukan kesalahan dan tidak memberitahu alasan mengapa mereka diperlakukan sedemikian.  Apabila mereka berkeluarga nanti, mereka  akan turut  membesarkan anak-anak mereka sebagaimana cara mereka dibesarkan dahulu.

          Kesan kepada mangsa penderaan kanak-kanak termasuklah mereka  menjadi pengecut dan tidak berani untuk menghadapi cabaran hidup. Pada masa kecil, ibu bapa telah menengking dan memukul dengan kasar setiap kali mereka melakukan kesalahan.  Kesakitan pada badan dan fikiran yang ibu bapa tidak menyayangi mereka meninggalkan trauma kepada kanak-kanak. Apabila dewasa, mereka enggan mencuba perkara baharu kerana takut disakiti.

          Seterusnya, kesan penderaan kanak-kanak telah menyebabkan kanak-kanak hilang kepercayaan terhadap orang dewasa. Kanak-kanak mempercayai bahawa ibu bapa bertanggungjawab melindungi dan memberikan kasih sayang kepada mereka. Kepercayaan mereka dikhianati setelah ibu bapa sendiri mendera mereka. Sebagai contoh, anak-anak menjadi mangsa tending dan terajang walaupun kesalahn yang dilakukan amat kecil.

           Kesan negatif yang dirasai oleh kanak-kanak yang didera ialah kecederaan pada anggota fizikal mereka. Luka di kepala, badan dan muka akan memberi kesan yang tidak baik khususnya terhadap masa depan mereka apabila meningkat dewasa. Kecacatan fizikal yang serius boleh berlaku. Misalnya, ibu bapa memukul badan anaknya sehingga tulang belakang patah dan tempang akan menyusahkannya untuk pergi menuntut ilmu.

          Jelaslah semua pihak hendaklah mengambil serius kes penderaan kanak-kanak dan bertindak menanganinya. Kanak-kanaklah pewaris negara yang bakal memaju kemajuan negara.